Wielu autorów podręczników savoir vivre przestrzega przed ubiorami brązowymi. Oczywiście robotnicy mogą je nosić. Mogą je nosić w miejscach służbowych i publicznych wszyscy ci, którym nie zależy na tym, by postrzegano je jako osoby kompetentne, wykształcone, liczące się.
Nie ma w etykiecie zakazu noszenia stroju brązowego. Trzeba tylko znać ewentualne konsekwencje jego zakładania. Ze względu na te konsekwencje warto go, przynajmniej w niektórych sytuacjach, unikać.
Kady z nas może oczywiście, bez problemu, ubrać się na brązowo wyjeżdżając na weekend. To już inny świat, w którym nie zabiegamy tak bardzo o dobry wizerunek, o to, jak będziemy ocenieni przez innych.

A oto wypowiedź na temat brązowego ubrania jak znalazłem w książce Lidii Jabłonowskiej i Grzegorza Myśliwca pt. „Współczesna etykieta. Standardy zachowań, elegancji, rozmowy, gestów i konsumpcji” (Szkoła Główna Handlowa w Warszawie – Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2002, s. 96):
„Od lat wiele dyskusji wywołuje ubranie męskie w kolorze brązowym. W opinii kostiumologów garnitur brązowy obowiązywał i nadal świetnie się nadaje na polowania. Jedna z reguł elegancji dandysa głosi: :”Gentlemen doesn`t wear brown”. Pewnie dlatego, aby nikt nie pomylił sir Chatterley`a z jego łowczym. Według Johna T. Molloya, który wyniki swoich studiów opisuje w książce pt. „Dress for success”, brąz to kolor służby – co wynika z angielskich tradycji stroju. Molley przestrzega zatem, że prawie każdy ignoruje rady, polecenia i opinie, pochodzące od osoby ubranej na brązowo. Brązowe ubranie nie jest wskazane dla osób z kręgu biznesu (to ostanie zdanie zostało wydrukowane w ramce – dop. S. K.).