A A A

Ubranie kobiety – w żaden sposób niezdezaktualizowany materiał z 1938 r.

Ze składaniem wizyt i przyjmowaniem łączy się bezpośrednio kwestia stroju. Jest to sprawa równie ważna dla kobiety jak i dla mężczyzny, a przysłowie „Jak cię widzą, tak cię piszą" jest zawsze jeszcze aktualne. Sprawa to tym ważniejsza, że w obecnych ciężkich czasach trzeba ją dobrze przemyśleć i zastanowić się nad tym, co i jak sobie sprawić by być zawsze odpowiednio ubranym, pomimo tego, że strojów nie będzie się mogło mieć wiele.

 

 

Kobieta strój swój powinna zawsze umieć, dostosować do swego typu, gdyż nawet najpiękniejsza suknia źle dobrana może zeszpecić, przeciwnie, suknia harmonizująca z typem podkreśli i podniesie urodę. Cały charakter stroju powinien być nacechowany umiarem w kroju, modzie i barwie; noszenie tego co najmodniejsze nie jest nigdy synonimem elegancji. Należy unikać ekscentrycznych pomysłów i krzykliwych barw i wpadających w oko kapeluszy.

 

Brunetka nie powinna nigdy ubierać się w materiały o barwach ostrych i kontrastujących, gdyż może to wyglądać wulgarnie, prędzej blondynki mogą pozwolić sobie na bardziej mocne kolory.

 

Najbardziej jednak eleganckie, są zawsze barwy ciemne i pastelowe i mające zaletę, że nie wychodzą szybko z mody i nie opatrzą się, a to przy ograniczonym budżecie toaletowym jest rzeczą bardzo ważną. Nieocenione usługi oddaje prosto — lecz nie sportowo — uszyta sukienka z lekkiej wełny granatowej lub brązowej, która zależnie od okoliczności, ozdobiona białym kołnierzykiem, żabotem, kwiatami lub koronką, zmienia swój charakter i da się zastosować prawie na każdą porę. Urządzając przyjęcie u siebie pani domu powinna być ubrana skromnie, by nie być przypadkiem w sukni strojniejszej lub bardziej uroczystej niż jej goście, perfum można używać tylko, bardzo dyskretnie, jeżeli zamiast perfum używa się wody kolońskiej, to należy użyć jej bardzo niewiele i dyskretnie i nigdy w pospolitych zapachach: bzu, róż, fiołków itp.

 

W dzień biżuterii się nie nosi, chyba bardzo skromną, wkłada się ją dopiero wieczorem i powinna wtedy harmonizować z toaletą, lecz nigdy jej nie wkładać zbyt wiele.

 

Do sportu i podróży nie można też nigdy wkładać bransoletek, kolczyków, naszyjników i ozdobnych pierścionków. Fałszywej biżuterii, różnych szkiełek i kamyków, lepiej wcale nie nosić, jak również przypinanie modnych piesków, biedronek itp. do beretów i płaszczy nie ma nic wspólnego z elegancją.

 

Idąc z wizytą zdejmuje się zawsze w przedpokoju rękawiczki, płaszcz lub futro, a na sukni można zostawić jedynie lisa, również wchodzenie do pokoju w deszczowcach lub śniegowcach jest niedopuszczalne. Kapelusz zdejmuje się tylko wówczas, gdy poprosi o to pani domu.

 

I. Grz., Wizyty i przyjęcia, „Praktyczna Pani” nr 51 z 17 grudnia 1938 r., s. 16-17.