Przejrzałem kilkanaście podręczników i w żadnym, co stwierdziłem ze zdziwieniem, nie znalazłem żadnej informacji na ten temat.

Wynikałoby z tego, że tę kwestię autorzy uznają za oczywistą. Jakie jest to oczywiste rozwiązanie?
Na wszystkich zdjęciach i rysunkach w tych podręcznikach (także tych, na który sztućce leżą na talerzu) ząbki narysowane są do góry.
Należałoby tu przyjąć jedno dodatkowe założenie. Widelce powinni w każdym miejscu leżeć w tej samej pozycji (albo ząbkami do góry albo do dołu). Trudno wyobrazić sobie nawet argumentację za tym, że na obrusie maja np. leżeć ząbkami do góry, a na talerzu ząbkami do dołu.

Jeśli mam jakąś wątpliwość lub chcę znaleźć szczególnie silny dowód sięgam do „Protokołu dyplomatycznego”. W „Protokole dyplomatycznym” obecnie obowiązującym w Polsce autorstwa Tomasza Orłowskiego znalazłem takie zdanie: „Na lewo od talerza kładzie się widelec (lub widelce), który może zarówno – według zwyczaju francuskiego – dotykać zębami stołu, jak i – z angielska – być skierowany w górę. W Polsce stosujemy zazwyczaj sposób angielski” (str. 284).
W poprzednio obowiązującym w Polsce „Protokole dyplomatycznym” największego polskiego autorytetu w tej dziedzinie Edwarda Pietkiewicza czytamy zaś: „Gdy sięgamy po kieliszek lub serwetkę, albo gdy czekamy na powtórne podaniem serwowanego dania, widelec i nóż odkładamy na talerz, krzyżując je w ten sposób, a by nóż leżał zwrócony ostrzem w lewą stronę, widelec dowolnie, grzbietem w dół lub w górę”.

Wnioski tu są oczywiste. Można i tak i tak, choć trzeba mieć świadomość, że wersja angielska jednak przeważała zawsze i wyraźnie zwycięża i jeśli zastosujemy wersję francuską ktoś może się zdziwić.