Szlachetność
Człowiek, który przyjmuje filozofię savoir vivre, czyni savoir vivre sztuką swojego życia zmierza do szlachetności, stara się realizować szlachetność w każdym momencie swojego życia we wszystkich dosłownie jego płaszczyznach i, aspektach i perspektywach.
Szlachetność jest Najwyższą Jakością – moralną, duchową, obyczajową, intelektualną, kulturową, estetyczną.
Człowiek szlachetny to, jak mówi Arystoteles, człowiek, który uznaje dobro za coś najbardziej pięknego i czyni je dla niego samego.
Elementy szlachetności są następujące:
1. wspaniałomyślność (przeciwieństwo małostkowości duchowej);
2. wielkoduszność – etyczna dzielność (przeciwieństwo małoduszności, która nakazuje unikać tego co wielkie);
3. wielmożność (przeciwieństwo małostkowości materialnej, która powoduje, ze człowiek wydaje pieniądze „ze smutkiem” i tylko na to, co niezbędne materialnie);
4. szczodrość ( jest wtedy, gdy człowiek nie kieruje w wydatkach „względem na siebie samego” i wydaje pieniądze „pięknie”);
5. hojność (człowiek hojny to taki, który „wydaje pieniądze na słuszne cele, w odpowiedniej ilości i w odpowiednim czasie”);
6. prawość (człowiek prawy to człowiek posiadający trwałą dyspozycję do postępowania w najwyższym stopniu sprawiedliwego);
7. posiadanie honoru;
8. wyrozumiałość;
9. ustępliwość;
10. łagodność;
11. takt;
12. grzeczność;
13. opanowanie;
14. życzliwość;
15. szczerość;
16. postawa przyjazna;
17. rycerskość;
18. skromność;
19. dyskrecja;
20. elegancja.
Szlachetność jest Najwyższą Jakością – moralną, duchową, obyczajową, intelektualną, kulturową, estetyczną.
Człowiek szlachetny to, jak mówi Arystoteles, człowiek, który uznaje dobro za coś najbardziej pięknego i czyni je dla niego samego.
Elementy szlachetności są następujące:
1. wspaniałomyślność (przeciwieństwo małostkowości duchowej);
2. wielkoduszność – etyczna dzielność (przeciwieństwo małoduszności, która nakazuje unikać tego co wielkie);
3. wielmożność (przeciwieństwo małostkowości materialnej, która powoduje, ze człowiek wydaje pieniądze „ze smutkiem” i tylko na to, co niezbędne materialnie);
4. szczodrość ( jest wtedy, gdy człowiek nie kieruje w wydatkach „względem na siebie samego” i wydaje pieniądze „pięknie”);
5. hojność (człowiek hojny to taki, który „wydaje pieniądze na słuszne cele, w odpowiedniej ilości i w odpowiednim czasie”);
6. prawość (człowiek prawy to człowiek posiadający trwałą dyspozycję do postępowania w najwyższym stopniu sprawiedliwego);
7. posiadanie honoru;
8. wyrozumiałość;
9. ustępliwość;
10. łagodność;
11. takt;
12. grzeczność;
13. opanowanie;
14. życzliwość;
15. szczerość;
16. postawa przyjazna;
17. rycerskość;
18. skromność;
19. dyskrecja;
20. elegancja.