To jedna z najszlachetniejszych odmian białego wina, w której specjalizują się Niemcy – riesling.

Winogrona lubią walczyć o przeżycie. Im gorzej tym lepiej. Odmiana riesling rośnie najlepiej na samej granicy strefy, w której można sadzić winne krzewy. Boryka się tam z wieloma przeciwnościami, w tym przymrozkami, chłodnymi dniami pełnymi chmur, obfitymi i wielodniowymi deszczami. To daje wino subtelność, wyrafinowanie, lekkość i głębię.

Riesling to, jak powtarza wielu specjalistów, „najwspanialsza ze wszystkich białych odmian . Ceniono go za „zdolność starzenia się przez dekady” i za „niezrównanie skomplikowany charakter”.

„Najlepsze z tych win – jak pisze Chris Losh – są cudem równowagi, z miękkimi szczodrymi aromatami i czystym zakończeniem”.

Ten sam autor stwierdza, że riesling ma „naturalnie wysoka kwaśność”. Dlatego: „dzięki temu może latami dojrzewać, zachowując świeżość, przechodząc z aromatów brzoskwini i limonki do suszonych owoców, nabierając z czasem zdumiewającej oleistości, co jest nietypowe dla innych winogron”.

Wofgang Fasbender w swojej książce o winach mozelskich stwierdza, ze to głównie riesling, ale zarazem wielka różnorodność, ze względu na smak, win.Charakteryzuje riesling dokładnie w tych samych słowach, co Losh.

Stwierdza też: „Wina z żadnego innego białego szczepu nie łączą w smaku tak wysokiej klasy, owocowości i elegancji”.

Andrew Jefford stwierdza zaś: „Riesling uparcie trzyma się swej szerokiej palety smaków młodych owoców przez całe, często długie życie”. Mówi też: „to wino linoskoczek, nieustannie balansujące między siłą ciążenia kwasów z jednej strony a słodyczy z drugiej”.
Podkreśla: „Istotą rieslinga są zawsze owoce”, że to ta „aż przesadna owocowość nadaje mu osobowość”.